BİR SUİKASTIN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

“BİR SUİKASTIN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ” Girmeden tefrika bir millete düşman giremez. Toplu vurdukça yürekler onu top sindiremez. (Mehmet Akif Ersoy) Değil mi Cephemizin sinesinde iman bir, Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir, Değil mi ortada bir sine çarpıyor yılmaz, Cihan yıkılsa emin ol, bu cephe sarsılmaz. (Vedat Ali Tok) Rusya’nın Türkiye’de görevli büyükelçisi Andrey Karlov Ankara’da Çankaya belediyesi  tarafından düzenlenen bir fotoğraf sergisinin açılışında konuşma yaptığı sırada Türk polis teşkilatına mensup bir polis tarafından gerçekleştirilen elim  bir saldırı sonucu öldürüldü. Bu menfur olay dolayısıyla  çok üzgünüm. Rus halkına ve devletine taziyelerimi sunuyorum.  Gelelim  bu olayın perde arkasına ve düşündürdüklerine: 1-Bu olay Türkiye-Rusya ilişkilerinde uçak düşürme olayından sonra başlayan normalleşme sürecinin baltalanmasına yönelik bir sabotajdır. Türk-Rus devlet yetkilileri, Güvenlik uzmanları, İstihbaratçılar ve diplomatların büyük çoğunluğunun kanaatleri bu yöndedir. 2- Türkiye’nin batıdan ve Avrupa Birliği’nden son zamanlarda gördüğü olumsuzluklardan dolayı  uzaklaşma emareleri göstermesi, Rusya ve Şangay İşbirliği Örgütü (Şangay Beşlisi)’ne yönelik iş birliği hamleleri , bu olayda olağan şüpheli olarak ABD ve Avrupa Birliğini’ nin önde gelen ülkelerini ve onların iç-dış  maşaları olan terör örgütlerini işaret etmektedir. 3-Türkiye üzerinde çıkarları olan bu güçler, çıkarlarına zarar gelmemesi noktasında, Türkiye ile Rusya'nın arasını açmak için ikinci hamleyi yapmışlardır. Bunda sonra başka alanlarda başka hamlelerin yapılması şaşırtıcı olmayacaktır. 4-Uluslararası arenada yapılan ses getiren bu tür suikastleri kim yaparsa yapsın asıl olan işin arka planında olan patron ya da işverenlerin kim-kimler olduğudur. 5-Ülkemizin önüne koyduğu 2023, 2053, 2071 hedefleri içeride ve dışarıda çok ses getirdi. Hedefleri engellemek isteyenler de harekete geçti. 6-Ülkemiz bulunduğu bölgede ve dünyada söz sahibi olmak için yaptığı siyasi ve uluslararası hamlelerde dikkat çekmektedir. Bu da Ülkemize  karşı olumsuz tavırları olanları ürkütmüş ve engelleme çalışmalarına hız kazandırmıştır. 7-Tükiye’nin İslam dünyasında yaptığı hamlelerde çok göze batıyor. Buda islam dünyası üzerinde etkili olmak isteyen bazı islam ülkelerinin ve İslam dünyasında etkili olan batılı ülkelerin ülkemize karşı hasmane tavırlar almasına sebep olmuştur.  8-Türkiye çok yönlü olarak kuşatma altında, bu kuşatmanın ekonomi, siyasi, askeri boyutlarını hissediyoruz. Zamanla bu kuşatmanın etkileri ve yönleri daha da artacak gibi görünüyor. Amaç Ülkeyi uluslararası alanda yönetilemez bir konuma getirmek, yurt içinde de kaos çıkartarak bölme ve parçalama planını devreye sokmaktır. 9-Bir ülkenin en büyük handikapı içeride cereyan edenlerdir. İçeride birlik ve beraberlik güçlü olursa ülkemize ve millerimize hiçbir düşman ve olay zarar veremez. Aksi halde ise Allah korusun zor durumlarda kalmak ve onarılmaz yaralar almak mümkündür. Ülke ve milletimiz tarihsel süreçte bu tür durumlarla karşılaşmıştır. Yaşadığımız topraklar üzerinde milliyetimiz, dilimiz, dinimiz, mezhebimiz, tarikatımız, cemaatimiz, sosyal sınıfımız, statümüz, hatta sempati duyduğumuz spor kulübü v.s. de dahil olmak üzere tüm farklılıklarımızı bir zenginlik olarak görmek gerekmektedir. Birlik ve beraberliğimizi de bu farklılıklar üzerine kurmak, güçlendirmek ve yaşamak şarttır. Başka da bir alternatifimiz yoktur. 10-Dikkatleri bir noktaya çekmek isterim ki, o da şudur: Yarım asırdır girmeye çalıştığımız AB, Üyesi olduğumuz NATO, Dostumuz ve stratejik ortak dediğimiz ABD ve dünyadaki birçok ülke, mensubu olduğumuz İslam Dünyası içinde yer alan bazı ülkeler, Uluslararası birtakım kurum- kuruluşlar ve ideolojik farklılıklarına rağmen ülke içinde ve uluslararasında faaliyetleri olan terör örgütlerinin Türkiye’ye karşı birleştirilmesi/birleşmesi yek vücut olmasıdır. Bu durumun dünya tarihinde başka bir ülkeye karşı yapıldığı görülmemiştir. Bu tam bir haçlı zihniyetine işaret etmekte ve haçlı seferlerinin devam ettiğini ortaya koymaktadır.

Ülke ve millet olarak ne zaman biteceği belli olmayan büyük ve amansız bir mücadelenin içindeyiz.Türkiye bölgesinde ve dünyada söz sahibi, güçlü ve büyük olmaya çalışıyor. Bu da ancak zoru başarmakla mümkün olacak. Zafere ulaşmak kolay değil… Her şeyin olduğu gibi zaferinde bir bedeli var…Ödeyecek ve karşılığını alacaksınız...

Bende diyorum ki umutsuzluğa , yeise düşmeden sonuna kadar her anlamda mücadele edeceğiz ve zafere ulaşacağız. Allah’ın izniyle de zaferin getireceklerini ülke ve millet olarak tadacağız ve yaşayacağız.

Vesselam.

RİZE'Yİ BOMBALAMAK

14-ARALIK-2016 RİZE’DE ŞAPKA KANUNU’NA MUHALEFET EDENLERİN İDAMININ 91’İNCİ SENE-İ DEVRİYESİ

’’ATMA HAMİDİYE ATMA VERGİDA VERECEĞUK SERPUŞTA(ŞAPKA) GİYECEĞUK’’

(RİZE HALKI KENDİLERİNE BOMBA ATAN ABDULHAMİD HAN'IN ZIRHLISI HAMİDİYE’YE KARŞI SÖYLEDİKLERİ MEŞHUR SÖZ.)

 "Atma Hamidiye Atma, Vergi de Vereceğuz, Serpuş da Giyeceğuz" Aynen böyle diyordu bombalanan Rize halkı. 1925’te Rize kendi milletinin deniz kuvvetleri tarafından bombalanır... Balkan Savaşları’nın ünlü Hamidiye zırhlısı bombalar Rize’yi... Hem de görev icabı... Bugün zalim yönetimlerin ve yöneticilerin Irak’ta, Suriye’de Mısırda ve daha bir çok yerde kendi halkını bombaladığı  gibi…Ta o zamanda ayni şekilde bombalanır Rize. Demek ki zalimlerin, despotların, muhaliflere tahammülsüzlükleri her zaman aynıdır. Dağları ve çölleri bombalar gibi Rize’yi bombalarlar.

Rize’ye yapılan ve iki gün süren top atışının üstüne zamanın valisinin talebi  Rize’ye gezici İstiklal Mahkemesi gelir ve 143 kişi yargılanır. Bir günlük yargılama sonucu, 8 kişi (Sabit Tarakçıoğlu, Şaban Koliva, Kadir Koliva, Mahmut Kambur, Mehmet Peçe, Aslan Peçe, Yakup Peçe, Hasan Külünkoğlu) idam cezasına; 14 kişi 15’er yıl, 22 kişi 10’ar yıl,19 kişi 5’er yıl, kalanlar da değişik hapis cezalarına çarptırılır. Muhaliflere tahammülü olmayanların bir günlük yargılama ile ortaya koydukları adalet(!)… İdamlar 14 Aralık 1925 tarihinde infaz edilir. Peki, Rize ne yapmıştı ki toplarla terbiye(!) edilmeye, hizaya getirilmeye çalışıldı? Rize’nin suçu neydi ki  “Atma Hamidiye Atma Din Kardeşiyiz.” demesine bile aldırış edilmemiş ve Rize’ye yağan top yağmuru iki gün sürmüştü. Üstüne üstlük top yağmurunda ölen ve yaralananlar yetmemiş gibi 8 kişi daha idam edilmiş, 55 kişi de farklı hapis cezalarına çarptırılmış. Neden ve niçin? Dün bu sorular sorulmuş mu ya da sorulabilmiş mi? zannetmiyorum; bu soruları o zaman sormaya kalkan da bunun bedelini canıyla öderdi ya da ödemiştir, herhalde. Rize ve benzeri yerlerin toplara hedef olmasının sebebi öz olarak “muhalif olmalarıydı, muhalefet etmeleriydi” Neye mi muhaliftiler? Şapkaya. Evet, “Rizeli sekiz âlim ve Müslüman şapka giymeyip, dindarlara zulmü kınayıp, hükümete ”Sarığımıza, sakalımıza ve cübbemize dokunulmasın. Şapka giyenler giysin, ama giymeyenler hapse atılmasın” diyerek, jandarma karakoluna yürümüşler ve halk da yanlış gördükleri politikalara karşı onlara destek verip onlara katılınca bu yapılan bir isyan olarak görülmüş. Bundan dolayı Rize topa tutulmuş sonra da idam sehpaları kurulmuş. Bu olaydan miras olarak her ne kadar “Atma Hamidiye atma, vergi de vereceğuz, serpuş da giyeceğuz…” diyen halk türküsü kalsa da bunun acısı hiç gitmemiş ve unutulmamıştır.

25 Kasım 195 tarihinde yürürlüğe giren şapka kanunu ile birlikte Rize şapkaya kurban edilmiştir. Rize’nin dışında Maraş, Erzurum, Kayseri ,Tokat, Amasya, Kırşehir, İskilp’de Şapka’ya kurban edilmiş buralarda da 78 kişi idam edilmiş, yüzlerce kişi de değişik cezalara çarptırılmıştır.

14 Aralık 2016, Rize’nin şapka dolaysıyla bombalanmasının 91 sene-i devriyesidir. Bakalım, Rize’nin bombalanması ne kadar konuşulacak, ne kadar tartışılacak, Rize’den ve halkından bir özür dilenecek mi? Türkiye Cumhuriyeti tarihinde yaşanmış olan, benzer olaylar zincirin diğer halkaları da gündeme gelecek mi göreceğiz.

Doğrusunu söylemek gerekirse; dün yapılan haksızlıkların, zalimliklerin konuşulması, tartışılması; onlardan dolayı özür dilenmesi yapılanları eski haline getirmiyor. Zira bu haksızlıkların, zalimliklerin mağdurları için atılması gereken adımlar atılmalıdır. Sadece kuru özürle yetinilmemelidir.

Dün yapılanlardan çocuklarımızın torunlarımızın bizi şerle yad etmemelerini istemiyorsak ve o günlerin tarih sayfalarında kara bir leke olarak yer almamasından yana isek ; özür dilemenin yanında, mağdurlara itibarlarının iade edilmesi varsa maddi ve manevi kayıplarının giderilmesi de devletin atacağı adımlardan olmalıdır.

O günlerden ibret alıp günümüze dönmek ve günümüzde bu tur zalimliklerin ve haksızlıkların yapılmaması için gerekenleri yapmak ta devlet ve millet olarak vazifemizdir.

Bu ve benzer olaylarda haksızlığa uğramış hayatını kaybetmiş ve cezalandırılmış ne kadar insanımız varsa hepsine Allah’ta rahmet diliyorum. Mekanları cennet olsun.

Selam ve dua ile

1438 HİCRİ YILINIZ KUTLU OLSUN

1438 HİCRİ YILINIZ KUTLU OLSUN.

İnsanlığıın tüm yönleriyle cehalet içinde olduğu bir zaman diliminde ‘Alemlere Rahmet Olarak ‘ gönderilen  Son İslam Peygamberi; İnsanlara maddi-manevi saadetin,refahın, mutluluğun,hürriyet ve özgürlüğün Allah’a karşı olan kullulk vazifelerinin yerine getirilmesiyle olacağını ortaya koymuş, İnsana ‘Eşref-i Mahlukat’ olma değerini  vererek İslam Medeniyeti’nin değişmez temellerini atmıştır.

İslam Medeniyeti, ‘Oku’ ilahi buyruğu ile başlayan kitap ehli bir medeniyettir.

İslam medeniyeti, İnsanlığı karanlıktan aydınlığa çıkaran medeniyetin adıdır.

İnsanlık bugün yakaladığı medeniyet sevisini, bütün insanlığı kucaklayan İslam Dini’ne borçludur.

Adalet, Adil paylaşım, İnsan haklarına riayet, Hürriyet ve Özgürlük, Ahlak, İlmi teşvik İslam’dadır. İslam’dan uzaklaşıldığı takdirde neler olabileceğini bugün başta İslam ülkeleri ve dünyanın diğer bölgelerinde yaşananlar çerçevesinde görmek mümkündür.

Yarın 02/10/2016 tarihi itibarı ile idrak edeceğimiz 1438 Hicri yılbaşı, Miladı takvime göre 622 senesinde Hz. Muhammet (s.a.v.) ve etrafındaki müslümanlara   putperestlerin Mekke ve çevresinde hayat hakkı  tanımamaları üzerine Medine’ye hicret  etmelerinin başlangıcıdır. Hicri yılın ilk ayı olan muharrem ayı ise Peygamber Efendimizin “Allah’ın ayı” diye nitelediği aydır. Muharrem ayı, insanlık ve İslam tarihi açısından da  önemli bir zaman dilimidir.

Her Hicri Yıl’ın başlangıcı ve  Muharrem ayı bize şunları hatırlatıyor:

-Peygamber Efendimiz ve Ashab-ı Kiramın inançları uğruna Mekke-i Mükerreme’den Medine-i Münevvere’ye yaptıkları zorlu ve ulvî hicreti…

- Hz. Ömer döneminde 1 Muharrem’in  hicrî yılbaşı olarak kabul edilişi…

-Peygamber Efendimiz (s.a.v), Muharrem ayında tutulan  tutulan orucun Ramazan orucundan sonra en faziletli oruç olduğunu …

-Aşure gününü….

- Hz. Nuh (a.s)’ın Hz. İbrahim (a.s)’ın, Hz. Musa (a.s)’ın Allah’ın dinini  yüceltmek ve insanlığı kurtarmak adına yaptıkları yolculukları…

- 10 Muharremle birlikte Hz. Hüseyin’in haksızlıklar karşısındaki direnişini…

- Nuh tufanının bitişi…

-Ateşin  Hz. İbrahim’i yakmayışını…

-,Denizin Hz. Musa’ya yol vermesini…

- Bunlar inananların yüreğini serinleten bayram günleri gibi anılırken Kerbela, boğazlarımıza düğümlenip kalan hüznümüz  olmuştur.  Hz. Hüseyin’in Hicrî 10 Muharrem 61 yılında hakkı ayakta tutmak için yaptığı Kûfe hicreti, Kerbela’da vahim bir şekilde engellenmiş ve Allah Rasülü’nün “cennet gençlerinin efendisi” diye sevip kokladığı torunu, çoğu ehl-i beyitten yetmişten fazla masum insanla birlikte şehadet şerbetini içmiştir. Bu elim hadise, bütün Müslümanları derinden yaralamış, bugün matem ve yas günü olarak anılır olmuştur.

Ancak biz Müslümanlara yaraları sarmak, acıları dindirmek, geleceğe bakmak yaraşır. Geçmişte yaşadığımız ortak acılarımız bugünün ayrışma noktaları olmamalı. Müslümanlar olarak günümüzde her zamankinden daha fazla sevgiye, birliğe, kardeşliğe ve dayanışmaya ihtiyacımız vardır.

Bu duygu ve düşüncelerle başta Seyyid-i şüheda İmam Hz. Hüseyin ve Kerbela şehitleri olmak üzere bütün şehitlerimizi rahmetle anıyor, ehl-i beyt-i Mustafa’yı saygı ile selamlıyor, asırlardan beri Hz. Peygamber ve ehl-i beyt sevgisi etrafında kenetlenen milletimizin  barış, huzur, güven, karşılıklı sevgi ve saygı içerisinde yaşamalarını Cenab-ı Allah’tan niyaz ediyorum.

Alem-i İslam’ın Hicri Yeni Yılı’nı tebrik ederken, yaklaşık 15 asırdır İnsanlığa yüksek medeniyetler kurarak hizmet etmiş ve kıyamete dek hizmet edecek olan İslam Dini’nin bir mensubu ve bu dinin peygamberi Hz. Muhammet’in ümmeti olarak, size diyorum ki; Hicret’in ışığında  Rahmet peygamberinin bize miras bıraktığı dini, bıraktığı yerden dünya ve ahretimiz için yeniden keşfedelim, anlayalım ve yaşayalım.

ZALİMLERE BEDDUA MİLLETE DUA! İŞTE ULU HAKAN SULTAN ABDÜLHAMİD HAN’IN DUASI

ZALİMLERE BEDDUA MİLLETE DUA! İŞTE ULU HAKAN SULTAN ABDÜLHAMİD HAN’IN DUASI:

Allahım helal etmiyorum!

Şahsımı değil, milletimi bu hale getirenlere, hakkımı helal etmiyorum!

Beni, benim için lif lif yolsalar, cımbız cımbız zerrelerimi koparsalar, sarayımı yaksalar, hanümanımı, hanedanımı söndürseler, çoluğumu gözümün önünde parçalasalar helal ederdim de Sevgili'nin (SalAllahu Aleyhi ve Sellem) yolunda yürüdüğüm için beni bu hale getiren ve milletimi ateşe atan insanlara hakkımı helal etmem!

Allahım! Mukaddes isimlerine kurban olduğum Allahım!

Ya Âdil!

Bana "Kızıl Sultan" adını takan ve devrilmem için ellerinden geleni yapan Ermenileri, şimdi beni devirenlere parçalatıyorsun!

Bu cellatları da, kim bilir, kimlere parçalatacaksın?..

Fakat yâ Rahman!..

Adaletinle tecelli edersen hepimiz kül oluruz!

Bize acı!

Resûlünün, Sevgilinin, Kainatın Efendisinin nurunu kaydeder gibi olduğu için bu hale gelen millete, rahmetinle, fazlınla, lütfunla tecelli et!

 Yâ Kâdir!

Kundaktaki yavruyu gagasına almış, kaçıran leş kuşunu düşürüp çocuğu kurtarmak ancak senin kudretine sığabilir. Leş kuşlarının gagasında kundak çocuğuna dönen milletimi kurtar Allahım!


Ya Ma'bud !..

Ömrümde tek vakit farz namazı kaçırdığımı hatırlamıyorum!

Ama tek vakit namazım olduğunu iddiaya da nefsimde kuvvet bulamıyorum!..

Huzurunda eğileceğime kaskatı kalıyorum ve duada ruh teslim edeceğime yatağımda kıvranıyorum! Sana kulluk gösteremeyen bu kulunu affet Allahım!Eğer, yılları tesbih dizisince süren hükümdarlığımda Seni bir kere anabildim, Resûlüne bir an bağlanabildimse, duamı, o bir kere ve bir an yüzü suyu hürmetine kabul et!

Yâ Sübhan!

Şu titrek elleri, Kıyamet gününde sana "Ümmetim, ümmetim!" diye yalvaracak olan Habibinin eteğinde, şimdi "Milletim, milletim!"diye dilenen bu ihtiyarın duasını geri çevirme! Milletimi evvelâ "Ba'sü ba'de'l-mevtsiz" bir ölümle yok etmeye götüren sahte kurtarıcılar ve sahte kurtuluşlardan kurtar; ve ona bir gün gelecek kurtarıcıları, gerçek kurtuluşu nasib eyle!..

Benim artık bu dünya gözüyle görebileceğim hiçbir saadet ümidim kalmadı.

Bari felâketi olsun bana daha fazla gösterme Allahım!

Ayakta duramaz, haldeyim!

Vadem ne gün dolacak Allahım?..

ABDÜLHAMİD HAN’IN DİLSİZ ÇOCUĞA DUASI

ABDÜLHAMİD HAN’IN DİLSİZ ÇOCUĞA DUASI

Sohbet meclisine geç kalmıştım. İçeri girdiğimde yeniden ısrar başladı: – Mahmud ağabey, şu hatırayı yeniden anlat da hocamız da dinlesin! Belli ki orijinal bir olay vardı ortada. Ne yazık ki kaçırmıştık. Ama ne gam, dostlarımız ısrarlıydılar. Mutlaka tekrar ettireceklerdi. Fazla direnemeyen Adıyamanlı dostum, merhum Mahmud Allahverdi, hatırımızı kırmadı, tekrar anlatmaya başladı: – Gençlik günlerimde, ben de herkes gibi Sultan Abdülhamid aleyhtarı idim. Okulda anlatılanları gerçek sanıyor, aleyhinde bulunuyordum. Bir gün yine ileri geri konuşurken terzi dükkanımda müşteri yerinde oturan tanıdığım yaşlı bir zat, bana çıkıştı: – Oğlum, sen imanlı insansın, sakın Abdülhamid Hanın aleyhinde konuşma. O büyük bir velî idi. Ben buna kızarak karşılık verdim: – Kim demiş velî diye. Memleketi bu hale getiren O değil mi? Ben öyle iddialara kulak asmam. Herkes bir şey söylüyor, kimi velî diye rivayet ediyor, kimi de hain diye... Yaşlı zat elindeki bastonuyla beni dürttü, belli ki kızmıştı. – Bana bak, dedi. Şimdi sana öyle bir olay anlatacağım ki, bu ne bir iddia, ne de bir söylenti. Bizzat yaşadığım, şahit olduğum, bir olay bu! Ben, bu defa dikkat kesilmiştim. Çünkü yaşlı tanıdığım, herhangi bir işitme ve söylenti değil, bizzat yaşadığı olayı anlatacaktı. Nitekim başladı da anlatmaya: – Ben Osmanlı Devletinin başşehri İstanbul’da doğdum. Babam memuriyeti sebebiyle orada görevli bulunuyordu. Ne var ki, geçirdiğim bir hastalık sonucu dilim tutulmuş, konuşma yeteneğimi kaybetmiştim. Sekiz yaşına kadar dilsiz halim devam etti. Hiç konuşamıyor, el-kol işaretiyle maksadımı anlatmaya çalışıyordum. Babam buna çok üzülüyor, ne yapacağını bilemez halde bulunuyordu. Gitmedik doktor da, hoca da bırakmadı, ama hiç biri de fayda etmedi. Bir gün yaşlı bir komşumuz geldi, dedi ki: – Seni çok üzgün görüyorum, üzülmekte de haklısın. Bir baba için yavrusunun dilsiz olması kadar üzücü bir şey olamaz. Sana bir çare söyleyeceğim, bunu mutlaka yap! Babam ümidle gözlerini açıp dinlemeye başladı: – Yarın şu yoldan Sultan Abdülhamid geçecek, ne yapıp yap oğlunu mutlaka karşısına çıkar ve O’na duâ ettir. Osmanlı sultanlarında yedi evliya kuvveti vardır, ola ki şifa bula. Bu tavsiye babamın aklına iyice yatmış olacak ki söylenen saatte yol üzerine çıktık, ümitle beklemeye başladık. Az sonra yaylı araba göründü, ama bizim O’na yaklaşmamız mümkün değildi. İzdiham çok fazlaydı. Uzakta kalışımıza çok üzüldük. Fayton hizamıza gelince, beklenmedik bir olay oldu. Ansızın durdu, içeriden başını uzatan Sultan, bize doğru bakarak seslendi: – Efendi! Çocuğu getir, çocuğu! Şaşırdık. Babam heyecanla elimden çekerek beni arabanın yanına götürdü, elimden tutup yukarı çıkardılar. Sultan, yanaklarımı okşadı, bir şeyler okuyor gibiydi. Az sonra bana: – Beni tanıyor musun, ben kimim? diye sordu. Benim dilim tutuktu, cevap vermem imkânsızdı. Ama bir şeyler hisseder gibi oldum. Birden dilim çözüldü, cevap verdim: – Sen bizim Padişahımızsın! Bunun üzerine babam, Allah Allah diye feryadı bastı. Beni aşağı indirdiler. Bundan sonra bülbül gibi konuşmaya devam ettim. İşte evladım, bu olay bir işitme falan değil, bir yaşamadır. Sakın ola ki Osmanlı sultanları aleyhine konuşmayasın. Onlarda gerçekten yedi evliya derecesi vardı. Dilimin açılmasına sebep O’nun duâsıdır. ....

RABBİME SONSUZ ŞÜKÜRLER OLSUN YİNE BİZİM, YANİ MİLLETİN DEDİĞİ OLDU…

RABBİME SONSUZ ŞÜKÜRLER OLSUN YİNE BİZİM, YANİ MİLLETİN DEDİĞİ OLDU…

Kalkışmayla ilgili kısaca düşünceler, değerlendirmeler ve sonuçlar.

-Bu kalkışmanın en büyük kazancı milletin hep birlikte kazanmış olmasıdır. Din,dil,ırk,sosyal,siyası olarak Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının büyük çoğunluğu tek vucüt olmuştur. Ülke bir iç savaştan, bölünüp parçalanmaktan kurtulmuştur.

-Demokrasimiz bu vahim kalkışmadan daha da güçlenerek çıkmıştır. Ancak depremler de olduğu gibi artçı sarsıntılar olmaması için Milletimizin dik durmaya devam etmesi, birlikteliğini daha da güçlendirmesi şarttır.

-Milletimiz başka milletlere asla benzemez, Bu millet asla esir alınamaz, ölümle tehdit edilemez, Özgürlüğü elinden alınamaz. Ya kazanır ya da ölür. İşte bu olay bir kez daha bu milletin, hem kendisi, hem gelecek nesilleri, hem de ümmet için kazandığını tarih önünde bir kere daha belgelemiştir.

-Milleti ve milletin tercihlerini ‘’Koyun kafalılar’’, ‘’göbeğini kaşıyanlar’’, ‘’benim oyun dağdaki çobanın oyu ile bir mi?’’ v.s. ifadelerle küçümseyenlere en güzel cevabı bu kalkışmada veren her biri ‘’bir aslan’’ olan milletimizin fertlerini tek tek tebrik ediyorum.

-Dünya tarihinde bir çok darbe ve darbe girişimleri yaşanmıştır. Bütün bunlar iç veya iç- dış desteklidir. Ülkemizde gerçekleşen bu son darbe kalkışması da hem iç, hemde dış desteklidir. Fakat böyle bir girişimi tarihte ilk defa Türk Halkı kendi hür iradesiyle püskürtmüş yani karşı darbe gerçekleştirmiştir.

-Bu kalkışmada iç ve dış mıhrakların parmağının olduğu aşıkardır. Başarı durumunda iş başına gelecek yönetime her türlü desteği vereceklerinden adım kadar emindim. Allah’ın izniyle başarısız oldukları bu ortamda yaptıkları açıklamalarda Devlete ve hükümete verdikleri sözde desteklere asla inanmiyorum ve itibar etmiyorum. Bütün bunları ‘’timsah gözyaşları’’ olarak görüyorum.

-Bin yıla yakın aziz Anadolu topraklarının ve bin yılı aşkın süredir İslam dininin bayraktarlığını yapmış ve kıyamete kadar da Allah’ın izniyle yapacak olan kadirşinas milletimiz, Rabbimizin lütf-ü inayetiyle hem kendisini ve memleketimizi bir kez daha büyük bir felaketten muhafaza etmiştir. Bundan dolayı sağduyu sahibi, cesur,kahraman,fedakar ve cefakar bu milletin bir mensubu olmaktan gurur duydum.

-Darbe kalkışanları, milletin parasıyla,milleti ve vatanı korumak için alınan silahları, ekmeğini yediği,suyunu içtiği milletine karşı çevirmiş ve vahşice kullanabilecek duruma gelmişse, işte bu alçaklar tüm terör örgütlerinden, terör devletlerinden ve terör destekçilerinden daha da tehlikelidir.

-Bütün kalkışmacıların Uhrevi cezaları elbette Allah’a aittir. Fakat millete ve vatana karşı savaş açan bu canileri ,katilleri Türk Cumhuriyeti devleti savaş hukuku çerçevesinde yargılamalı ve cezalandırmalıdır. Divan-i Harb kukukunda böyle bir girişimin cezası idamdır ve en kısa sürede gerçek suçlular idam edilmelidir. Böyle durumlarla ilgili Hukukumuzda eksiklikler veya yetersizlikler varsa en kısa sürede giderilmeli ve geçici değil, kalıcı duruma getirilmelidir.

-Bu kalkışmanın her türlü boyutu vardır. Bunların millet ve ülke üzerinde uzun süre devam edecek sonuçlarıda olacaktır. Bunların en önemlilerinden biri de ekonomiktir. Her kişinin her gün karşılaştığı ekonomik durum bu kalkışmayla çok büyük bir yara almıştır. Bu yara 18 Temmuz 2016 Pazartersi tarihi itibaryle hepimize, ülkenin her tarafında kendini hissettirecektir. Umarım yekililer en kısa sürede bu konuda gerekli tedbirleri hızla alır ve olumsuz etkiler minumuma indirilir.

-Darbe kalkışanları tarafından kahpece,alçakça ve vahşice şehit edilen bütün vatandaşlarımıza CENAB-I ALLAH'tan rahmet yakınlarına ve milletimize sabr-ı cemil diliyorum.Yaralanan gazilerimize de RABBİMİZ’in ŞAFİ ismiyle acil şifalar temenni ediyorum.

Bu millete bu kalkışmayı yaşatanları asla affetmeyeceğiz ve bu kalkışmaya karşı kalkışmayı gerçekleştirenleri de asla unutmayacağız. Selam ve dua ile…

Allah milletimizi ve ülkemizi her türlü kötülükten korusun… Amin.

ehmet Gezer

Yorumlar

Yorum yaz...

TEK PARTİ DÖNEMİNİN ZÜLMÜ TÜRKÇE EZAN!

TEK PARTİ DÖNEMİNİN ZÜLMÜ TÜRKÇE EZAN!

30 Ocak 1932'de İstanbulda Fatih Camii'nde başlayan Türkçe ezan zulmü  dayatması 16 Haziran 1950'ye kadar devam etmişti.1950 yılının Haziran ayında Demokrat Parti’nin tek başına iktidara gelmesine kadar devam eden bu zulüm yapılan kanun değişikliği ile kaldırıldı.İşin en ilginç yanı ise Arapça ezan okunması yasağını getiren CHP’nin Demokrat Parti tarafından yapılan kanun değişikliği lehine oy kullanmasıdır.

Tek parti rejiminin hüküm sürdüğü yıllarda halkta hiçbir karşılık bulmayan ve fakat 18 sene boyunca uygulanan en büyük zulümlerden  olan Türkçe ezan, ilk olarak 1932 yılının 30 Ocak gününde Fatih Camii'nde okunmuştu. Arapça ezan yasağı, Demokrat Parti'nin iktidara gelmesi ile 16 Haziran 1950'de kaldırıldı.

Türkçe ezan tartışmaları Osmanlı'nın son döneminde de Osmanlıya karşı olan  bazı yazar ve şairler tarafından gündeme getirilmişti.Türkçülük akımının fikir babası  sayılan Ziya Gökalp, bir şiirinde “Bir ülke ki camiinde Türkçe ezan okunur” ifadesinin kullanarak bu konudaki talebini dile getirmişti.

1932 yılı Türkiye’de zamanın idaresi tarafından  tarafından dinde reform yılı olarak ilan edilmişti. 1931 yılının Aralık ayında başlayan çalışmalar kapsamında Dolmabahçe Sarayı'nda bazı hafızların (9.kişi olduğu söyleniyor) ezanın ve hutbelerin Türkçeleştirilmesi yönünde çalışmalar yaptığı bilinmektedir. Ayrıca Kuran-ı kerim’in  yapılan ilk Türkçe tercümesi de 22 Ocak 1932 tarihinde İstanbul’da Yerebatan Camii’nde Hafız Yaşar (Okur) tarafından okundu. 30 Ocak 1932 tarihinde ise ilk Türkçe ezan, Hafız Rifat Bey tarafından Fatih Camii’nde okunmuştur.

Zamanın tek parti idaresi tarafından 4 Şubat 1933 tarihinde, müftülüklere ezanın Türkçe okunması, buna riayet etmeyenlerin şiddetle cezalandırılacaklarını bildiren bir genelge gönderildi. Bu genelge 18 yıl boyunca süren Türkçe ezan zülmünün dayanağı olmuştur.1941'de ise Refik Saydam’ın başbakan, İsmet İnönü’nün Cumhurbaşkanı olduğu dönemde kanun çıkarılarak Türkçe ezan zulmü ile ilgili duruma yasal zemin kazandırılmıştır.

Ezanda geçen bütün Arapça ifadeler Türkçe ‘ye tercüme edilirken 'felah' kelimesi ise olduğu gibi bırakılmışt.Türkçe karşılığı ‘’kurtuluş’’ olarak tercüme edilebilecek bu ifadenin aynı bırakılmasının nedeninin ise insanları namazdan uzaklaştırmak olduğu öne sürülüyor.

Tek parti iktidarı yıllarca Türkçe ezanın halkın yaptığı ibadette ne dediğini anlaması için uygulandığını iddia etti, fakat hiç Türkçe bilmeyen Kürt, Arap ve diğer unsurların yaşadığı yerlerde ezanın Türkçe okutulmasının nedeni sorusuna hiçbir zaman cevap veremedi.

Arapça ezan yasağı uygulaması sadece camilerle sınırlı değildi. Evlerinde namaz kılanların da Arapça ezan ve kamet okuması yasaktı. Bu yasağa uymayan yüzlerce insan da bu yüzden cezalandırılmıştır.

1938 yılında Hatay'ın Türkiye topraklarına katılması nedeniyle buraya giden Türk Silahlı Kuvvetleri’nin yaptığı ilk uygulamalardan biride Arapça okunan ezanın Türkçeye çevrilmesi olmuştur. Zamanın  Hatay halkı, Fransız işgal güçlerinin bile yapmadığı bu dayatmayı Türkiye’nin yapmasını hiçbir zaman anlayamamıştır.

30 Ocak 1932'de başlayan Türkçe ezan zulmü, 1950 yılının Haziran ayında Demokrat Parti'nin tek başına iktidara gelmesine kadar sürmüştür.1941’de Arapça Ezan yasağını getiren CHP'nin 1950’de Demokrat Parti ile birlikte bu yasağın kaldırılması lehinde oy kullanması ise dikkat çekmişti.

Demokrat Parti, hazırladığı kanunla Türkçe ezanı değil, sadece uygulanan Arapça ezan yasağını kaldırmıştır. Bu kanun değişikliği ile isteyen isteği dilde ezan okuyabilecekti.O günden bu güne  tercih Arapça'dan yana kullanılmaktadır.

Kıbrıs'ta ise Türkiye ile beraber başlayan ezan yasağı Türkiye ile eş zamanlı olarak sona ermemiş, Adada 1969 yılına kadar Türkçe ezan okutulmaya devam edilmiştir.

Allah her türlü zülümden tüm Müslümanları korusun….Amin

’KELEBEK GİBİ UÇARIM ARI GİBİ SOKARIM ‘’SÖZÜYLE BİR DEVRE DAMGASINI VURAN, DÜNYA SPOR TARİHİNİN EFSANEVİ İSİMLERİNDEN MÜSLÜMAN BOKSÖR MUHAMMED ALİ CLAY 74 YAŞINDA RAHMETİ RAHMANA KAVUŞTU.

İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râciûn 

‘’KELEBEK GİBİ UÇARIM ARI GİBİ SOKARIM ‘’SÖZÜYLE BİR DEVRE DAMGASINI VURAN, DÜNYA SPOR TARİHİNİN EFSANEVİ İSİMLERİNDEN MÜSLÜMAN BOKSÖR MUHAMMED ALİ CLAY 74 YAŞINDA RAHMETİ RAHMANA KAVUŞTU.

Muhammed Ali hayatını kaybetti. Spor tarihinin efsanevi isimlerinden dünya ve olimpiyat şampiyonu unvanlı Birleşik Amerikalı Müslüman boksör Muhammed Ali 74 yaşında hayatını kaybetti. Geçen Perşembe günü solunum yetersizliği nedeniyle hastaneye kaldırılan Muhammed Ali’nin sağlık durumunun iyi olmadığı biliniyordu.Muhammed Ali, geçtiğimiz yıl zaman zaman hastaneye kaldırılmış ve tedavi görmüştü.

Hayatı boyunca birçok önemli maça çıkan, spor yaşantısının yanı sıra Müslümanlara ve ABD'deki siyahi hareketlere desteğiyle de bilinen Muhammed Ali, 2014 yılından bu yana sağlık sorunları nedeniyle zaman zaman hastanede tedavi görüyordu. Aralık 2014'te ve Ocak 2015'te hastaneye kaldırılan Muhammed Ali'nin, geçen yılki rahatsızlığının idrar yolları enfeksiyonu olduğu belirtilmişti.

Ünlü boksör, son olarak 8 Nisan'da Arizona'nın Phoenix kentindeki Celebrity Fight Night adlı yardım etkinliğine katılmıştı. 

1964, 1974, 1978 yıllarında olmak üzere dünya ağır sıklet boks şampiyonluğunu 3 kez kazanan Muhammed Ali, bu ünvanı rakipleri karşısında 19 kez korumayı başardı. Kariyeri boyunca çıktığı 61 maçın 56'sından galibiyetle ayrılan Ali, profesyonel boksa geçmeden önce 1960 Roma Olimpiyatları'nda hafif ağır sıklet kategorisinde altın madalya kazanmıştı.

Muhammed Ali kimdir?

 

Müslüman olmadan önceki ismi Cassius Marcellus Clay Jr. olan Muhammed Ali, 17 Ocak 1942'de Kentucky Louisville'de doğdu. Afro-Amerikan ve İrlanda kökenlidir. 12 yaşındayken boksla tanıştı ve kısa zaman içinde National AAU ve Altın Eldiven Şampiyonası'nda amatör kayıtlara girdi. Yine 1960'ta Roma'da ağır hafif sıklette altın madalyayı alarak profesyonel lige döndü. 18 yaşındayken katıldığı Roma Olimpiyatları'nda altın madalya aldıktan sonra ünü giderek artmaya başladı.

1964 yılında 22 yaşındayken, S. Liston'u yenip Dünya şampiyonu oldu. Bu zaferden sonra dinini değiştirdiğini ve İslam'a geçtiğini açıkladı. Muhammed Ali ismini aldı ve çok sevdiği boks'a 1967'den 1970'e kadar ara vermek zorunda kaldı. "Vietnamlılar bana hiçbir kötülük yapmadılar ki onlarla savaşayım." diyerek Vietnam savaşına gitmediği için 5 yıl hapis ve 10 bin dolar para cezasına çarptırıldı. Lisansı ve pasaportu elinden alınınca dava süresince maddi sıkıntılar yaşadı ve iflas ettiğini açıkladı. Ailesinin yardımı ve üniversitelerde para karşılığı yaptığı konuşmalarla geçimini sağladı. 1970'te temyiz davasını kazanıp tekrar boksa döndü. 1971'de Joe Frazier ile 'Asrın maçı'na çıktı ve profesyonel boks kariyerinde ilk defa kaybetti. Uzmanlar üç buçuk sene aradan sonra sadece 2 maç yapan Muhammed Ali'nin bu kadar zor bir maça hazır olmadığı görüşünde hemfikirdi. Fakat o en kısa zamanda tekrar şampiyon olmak istiyordu. Ardından çenesinin kırıldığı maçta Ken Norton'a sayı ile yenilince, kendi ve yakınları dışında birçok kişi kariyerinin bittiğini sandı. Fakat o azmedip art arda unvan için rakip olan boksörleri bir bir yendi. Ken Norton'i yenip rövanşı aldı.

1973'te Joe Frazier ile unvan maçı için anlaştı. Arada sadece Joe Frazier-George Foreman maçı kalmıştı. Frazier sürpriz bir şekilde iki raund'da nakavt oldu. Ali böylece önce Fraizer ile maç yapıp arkasından da Foreman'la maç ayarladı ve iki maçı da nakavt'la kazandı. Böylece hem kaybettiği unvanını alacak hem de daha bitmediğini gösterecekti. 1974'te Foreman’ın bahisçilerde 7'ye 1 favori olduğu maçta rakibini hiç beklenmedik bir taktik ile sekizinci raundda nakavt edip hak ettiği unvanı Floyd Patterson'den sonra tekrar elde eden ikinci boksör oldu. 1978'de L. Spinks'e yenilip ardından aynı yıl rakibini yenince Dünya Şampiyonluğunu 3 kez elde eden ilk boksör oldu. O zamanlar sadece 2 Dünya Boks Federasyonu olması değerini daha da farklı kılıyordu. 2008 yılı itibari ile 8 Dünya Boks Federasyonu bulunuyordu. Muhammad Ali'nin etkin döneminde en iyi boksörler, unvanı elde edebilmek için, mutlaka karşı karşıya gelirlerdi. George Foreman'in 1994 yılında 20 sene aradan sonra tekrar Dünya Şampiyonu olması ve unvanını çok kez savunması, o dönemin boksunun birçok ülkede neden "Altın 70'li yıllar" diye anıldığını bize anlatıyor.

1978'de boksu Şampiyon olarak bıraktı. Sonra 1984'te Parkinson hastalığına yakalanmasına rağmen bunu gizleyip büyük para karşılığı iki maç daha yapıp kaybetti. İkisi de o vaktin veya sonrasının Dünya Şampiyonları idi. (eski sparring partneri Larry Holmes ve Trevor Berbick). Profesyonel döneminde sadece 5 kez yenilen, Olimpiyat ve Dünya Şampiyonu olan Muhammed Ali, 36 yaşına kadar bütün şampiyonlar için tek isim olmayı başardı ve 37'si nakavt olmak üzere 56 maç kazandı.

Ona sadece bir boksör olarak bakmamak gerekir. Çünkü o gücüyle olduğu kadar kişiliğiyle de hep daha iyisini yapmaya çalışmıştır. 1960 Roma Olimpiyatları'ndan döndükten iki gün sonra bir lokantada sadece beyazlara servis yapıldığını öğrenince, altın madalyasını Ohio Nehri'ne atmıştır. 1996 Atlanta Olimpiyatları'nda bu madalyanın yerine başka bir altın madalya kendisine verilmiştir.

Din olarak İslamiyet'i seçmiştir ve Vietnam Savaşı'na gitmemiştir. Bu durumu şöyle dile getirmiştir: "Benim onlarla sorunum yok." (I'I ain't got no quarrel with them Vietcong'). Bu nedenle unvanlarına el konuldu ve bokstan uzaklaştırıldı. Fakat o yılmadı. Bu süre içerisinde üniversiteleri dolaşarak İslamiyet'i anlattı. Malcolm X ile yakın ilişkileri oldu. Verimli işlerle uğraştı.

Muhammed Ali (28 Ocak 2006, Davos)
Muhammed Ali'nin zamanının en iyisi olduğu kabul edilir. 2001 yılında Hollywood tarafından hayatı filme alındı. Ali adlı filmde Muhammed Ali'yi Will Smith canlandırdı.

Parkinson hastalığı yüzünden uzun süre Michigan'daki çiftliğinde gözlerden uzak yaşamayı tercih eden ünlü boksör, ringlerde 20 yıldır ağzından düşürmediği "Bütün zamanların en iyisiyim" lafını ispatlayarak bir efsane olmuştur. Buna rağmen, 2001 yılındaki 11 Eylül saldırıları üzerine Muhammed Ali, başında New York İtfaiye Müdürlüğü şapkası ile Sıfır Noktasına giderek destek ve dayanışmasını göstermek gereği duymuş ve şöyle demiştir:

“Beni asıl inciten, 'İslam' adının bulaştırılması ve 'Müslüman' bulaştırılması ve sorun çıkarılıp nefret ve şiddete yol açılması. İslam, katil dini değildir. İslam, barış demektir. Evde öylece oturup insanların sorunun kaynağı olarak Müslümanları yaftalamalarına seyirci kalamazdım.”

Hayatını anlatan biyografik roman, 2002 yılında Kaknüs Yayınları tarafından yayımlanmıştır (ISBN 975-6698-34-9).

Allah rahmet eylesin. Mekani cennet olsun. Tüm sevenlerinin ve sevdiklerinin başı sağ olsun.