İnsan kime kırılır?
‘’Dost’’ dediğine
İnsan kime darılır
‘’Can’’ bildiğine
Ben sana kırgın ve dargınsam eğer;
Suç sende değil
Seni candan öte
Dost bilen bende
DOSTLUK
Dostluk, ruh ikizini bulmak bir beden olmaktır. Birlikte aynı duygulara
hitap etmek, birbirinden hoşlanmak, sahip olunan pek çok şeyi
paylaşmak, hayattan keyif almaktır. Dostluk; ortak değerler oluşturmak,
korumak, arkalamak, birbirine ve birilerine yardımcı olmaktır.
Dostluk ve arkadaşlık farklıdır. Birbirine karıştırmamak gerekir.
Arkadaşlık daha yüzeysel bir ilişkidir.Lugat ve ansiklopedik bir anlam
taşır. Dostluk ise, daha derinden gelen bir sevgidir. Koruma, kollama ve
paylaşma öğeleri içerir, içgüdüseldir. Arkadaşlık ise değişkendir.
Samimiyet bile içermeyebilir. Hatta kin, nefret ve düşmanız bile zamanla
arkadaşınız olabilir; dostunuz asla kin, nefret ve düşmanlık
duyacağınız biri olamaz..
Selam verdiğiniz, okulda ya da sınıfta
birlikte olduğunuz, aynı mahallede yaşadığınız, komşuluk yaptığınız,
aynı işte çalıştığınız, birlikte askerlik yaptığınız, aynı takımda
oynadığınız kişilerle arkadaşlığınız olabilir, fakat bunların çoğu
dostluğa dönüşmez, pek çoğu gelip geçicidir.Ya selam verir geçersiniz,
ya da zaman zaman üç beş kelam edersiniz o kadar...
Dostluk öyle
midir?..Asla.. Dostluk, sırtınızı dayadığınız sağlam bir kale gibi,
arkanda yükselen dağ gibi, çalkantılı zamanında sığınılacak pürüzsüz bir
liman gibi, özelinizi ve sırlarınızı paylaştığınız kutsal bir ilişki
gibidir.
Dostluklarda daima iki taraf vardır ve dostluklar çift
taraflı kurulur. Dost, bu iki taraftan her birine verilen addır. İçten
ve kalpten gelen bir duyguyla ‘’dostum’’ dersin.
Dostlukta
cinsiyet ayrımı da yapılmaz.Aynı cinsler arasında dostluk olabileceği
gibi farklı cinsler arasında da dostluk kurulabilir.
Dostluk bazı
durumlarda en yakınlarınız arasındaki ilişkilerden bile çok daha
önemlidir. Kardeşinize, annenize, babanıza anlatamadığınız bir sırrı
dostunuzla pekala paylaşabilirsiniz, onun yanında kendinizi daha
huzurlu, mutlu, mesut ve güvende hisseder ve rahatlayabilirsiniz..
İnsan olarak çok şeyi paylaşabileceğimiz dostlarımız olmalı, çünkü bir
dost hayata bağlanmak ve yaşamanızın sebebi olabilir, ya da en sıkışık
anında başvuracağınız vazgeçilmez kaynağımız…
Dostu ve
dostlukları kaybetmemek için çok çaba gerekir. Dostluk; üzmemek,
incitmemek, kırmamak, zaaflarından yararlanmamak, sırları saklamak, iyi
ve kötü günde birlikte olmaktır. Bunlardan birini veya birden fazlasının
tersini yapmak dostu kaybetmek demektir.
Dostlukta ihanet
yok mu? O kadar çok ki!... Yıllarca aynı yastığa baş koymuş eşler bile
birbirlerine ihanet ederken; dostlukta ihanet yoktur demek doğru
olmaz.Öyle bir ihanet eder ki dostun, seni beyninden kurşun yemişe
döndürür, ya da düştüğünüz yerden kalkamayacak hale gelirsiniz. Bu durum
sizi ya bulunduğunuz çevreden eder, ya da Allah korusun Dünya’dan da
koparır.
Herşeye rağmen dostları olmalı insanın. Yüreğini
açabileceği, sırlarını dökebileceği, maddi ve manevi yardımlaşabileceği
gerçek anlamda sevdiği, sığındığı , sayıları da fazla değil, bir elin
parmaklarını geçmeyecek kadar dostları olmalı insanın.
Dostsuz
yaşanmaz…İşte bu nedenledir ki, yaşadığımız dünyada sayıları gittikçe
tükenmekte olan gerçek dostlarımızı yitirmemek; güzel başlamış ve
yaşadığımız sürece sürmesini dilediğimiz dostluklarımızı sürdürmek için
üstün çabalar sarf etmeli, dostluğu korumak adına hiçbir fedakarlıktan
kaçınmamalıyız.
Unutmayın ki gerçek dostlarımız, sırtımızı dayadığınız sağlam kaleler, ulu dağlar, dinlenebileceğiniz limanlar gibidir..
Aşık Veysel Şatıroğlu da dostu ve dostluğu şöyle dile getiriyor;
DOSTLAR BENİ HATIRLASIN
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın.
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han, konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Dostlar beni hatırlasın
Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın
Ne gelsemdi, ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murat yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın
Gün ikindi akşam olur
Gör ki başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın
Selam olsun; gerçek dostluklara kalıcı dostluklara, ölümüne dostluklara
